کانون ریاضیات  متوسطه پیرانشهر

کانون ریاضیات متوسطه پیرانشهر

خوسبختی ما : تجربه از دیروز،استفاده از امروز،امید به فردا
کانون ریاضیات  متوسطه پیرانشهر

کانون ریاضیات متوسطه پیرانشهر

خوسبختی ما : تجربه از دیروز،استفاده از امروز،امید به فردا

85 سال زندگی گابریل گارسیا مارکز در چند جمله زیبا

گابریل گارسیا مارکز » نویسنده معروف کلمبیایی و مولف رمانهای شناخته شده جهانی از جمله« صد سال تنهایی » ، « سرگذشت یک غریق » در هشتاد و پنجمین سال زندگی خود ........

گابریل گارسیا مارکز » نویسنده معروف کلمبیایی و مولف رمانهای شناخته شده جهانی از جمله« صد سال تنهایی » ، « سرگذشت یک غریق » در هشتاد و پنجمین سال زندگی خود با بیماری ناشناخته ای دست و پنجه نرم می کند. چندی پیش او حاصل ۸۵ سال زندگی خود را در چندین جمله ارائه می کند که برای همه می تواند مفید باشد. این سخنان زیبا و مفید را با جمله ای معروف از وی خواهیم دید:

« اگر عمر دوباره می‌یافتم، به هر کودکی دو بال می‌دادم، اما رهایش می‌کردم تا خود پرواز را بیاموزد.»

« در ۱۵ سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می دانند و گاهی اوقات پدران هم.

در ۲۰ سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود. در ۲۵ سالگی دانستم که یک نوزاد، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته، محروم می کند. در ۳۰ سالگی پی بردم که قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن. در ۳۵ سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد؛ بلکه چیزی است که خود می سازد. در ۴۰ سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.

در ۴۵ سالگی یاد گرفتم که ۱۰ درصد از زندگی چیزهایی است که برای انسان اتفاق می افتد و ۹۰ درصد آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می دهند. در ۵۰ سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بدترین دشمن وی است. در ۵۵ سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب. در ۶۰ سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید. در ۶۵ سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز، باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را نیز که میل دارد بخورد. در ۷۰ سالگی یاد گرفتم که زندگی مساله در اختیار داشتن کارت های خوب نیست؛ بلکه خوب بازی کردن با کارت های بد است. در ۷۵ سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می کند نارس است، به رشد و کمال خود ادامه می دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است، دچار آفت می شود. در ۸۰ سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است. در ۸۵ سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست..»


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد